NASZE WYJAZDY LANZAROTE REKREACYJNIE I TECHNICZNIE
Lanzarote – należąca do Hiszpanii wyspa na Oceanie Atlantyckim, będąca częścią archipelagu Wysp Kanaryjskich. Leży nieopodal północno-zachodnich wybrzeży Afryki, wraz z całym archipelagiem zaliczana jest do Makaronezji.
Lanzarote jest wyjątkowa! Zrodzona z ognia i wody przed milionami lat, wyłania się majestatycznie z Oceanu Atlantyckiego. Zachwyca egzotyczną urodą wulkanicznych krajobrazów, kolorami nieba, zalanymi słońcem plażami, intensywnym błękitem oceanu i elegancją miejscowego budownictwa. Lanzarote, uznawana za cud przyrody, w 1993 r. została wpisana na listę UNESCO jako Światowy Rezerwat Biosfery.
Większą część jej powierzchni pokrywa zastygła lawa, nad którą góruje ponad 300 wulkanicznych stożków. Jedną z największych atrakcji turystycznych wyspy jest Park Narodowy Timanfaya założony na terenach objętych erupcjami wulkanów w latach 1730-1736.
Wszystko zaczęło się 1 września 1730 roku między godzinami dziewiątą i dziesiątą wieczorem. Ziemia podniosła się całkowicie pochłaniając w rozpadlinach sześć wiosek, w górę wystrzeliła lawa. Cały proces wulkanicznej destrukcji wyspy trwał sześć lat. W tym czasie zastygające jęzory lawy zdołały przykryć czwartą część wyspy, powstało około 300 kraterów. Niemal połowę Lanzarote pokryła gruba warstwa wulkanicznego pyłu. Z tego okresu pochodzą największe wulkany: Montaña de Fuego i Caldera del Corazoncillo.
Kolejne serie erupcji w tym rejonie wystąpiły w 1824 roku, pojawiły się nowe wulkaniczne wzgórza: Volcán de Tinguatón, Tao oraz Nuevo del Fuego. Pierwszą reakcją ludności w obliczu powtórnego kataklizmu była panika, wyspa w dużej części ponownie opustoszała, pojawiło się widmo kolejnej epoki naznaczonej strachem i głodem. Ci, którzy pozostali zdecydowali się przystosować do nowych warunków. Zaczęły się mozolne próby odbudowy rolnictwa, powstał pomysł na to by uprawiać rośliny na żwirze utworzonym z zastygłej lawy, tzw. lapilli. Dzisiejsi mieszkańcy Lanzarote mówią, że obecny krajobraz ich wyspy to nie martwa ziemia, tylko narodzona na nowo.
W parku Timanfaya jest ponad 300 wulkanów i obejmuje on obszar ponad 51 kilometrów kwadratowych. Jego symbolem jest postać diabła wymyślona i zaprojektowana przez słynnego w okolicy – Cesara Manrique. Tu ziemia pod nogami wciąż jest ciepła i miejscami widać wstążki dymu wypełzające z rozpadlin i jam. Naprawdę możemy poczuć się jak na innej planecie.
Dziś Timanfaya nazywana jest również Górami Ognia (Montañas del Fuego), ponieważ cały ten obszar wciąż pozostaje aktywny i gorący. Temperatura zaledwie kilka centymetrów pod powierzchnią wynosi 100°C. Jeszcze goręcej jest na głębokości 10 metrów pod ziemią – tam temperatura potrafi sięgać nawet 600°C!
Niezwykły krajobraz harmonizuje ze sztuką. Mieszkańcy przestrzegają tradycyjnego stylu budownictwa. Poza stolicą wyspy, Arrecife, nie ma tu wysokiej zabudowy. Jest to zasługą artystycznych koncepcji zagospodarowania wyspy opracowanych przez Cesara Manrique, dzięki czemu Lanzarote nie jest oszpecona betonowymi wioskami hotelowymi. Nawet popularniejsze kurorty wyspy zachowały kanaryjski charakter.
Wyspy Kanaryjskie to prawdziwy raj do nurkowania. Wszystko dlatego, że wody oblewające Wyspy Kanaryjskie słyną na świecie ze swej przezroczystości, zapewniającej widoczność nawet do 30 metrów, oraz temperatury zbliżonej zawsze do 20º, która stanowi habitat dla wszelkiego typu gatunków. Tutejsze dno morskie o szczególnie cennej bioróżnorodności cechuje się wulkanicznym reliefem, pełnym jaskiń, zakamarków i raf, a także wielkich głębin, dochodzących czasem do tysiąca metrów. Bogactwo to przyczyniło się zyskania miana Rezerwatów Morskich przez różne rejony wysp El Hierro, La Palma i Lanzarote.
Pod wodą wyspa pełna kolorów i życia, bioróżnorodności, która wypełnia każdą przestrzeń oceanu ruchem i radością. W wodach wokół Lanzarote mamy okazję podziwiać majestat dużych zwierząt, takich jak grupery, żółwie, płaszczki, delfiny, a nawet wieloryby i kaszaloty.
Podwodna krajobraz charakteryzuje się wulkanicznym pochodzeniem. Strome klify w pobliżu wybrzeża opadają głęboko pod wodą aż do 200 m, a między nimi znajdują się rozległe półki. Te elementy sprawiają, że Lanzarote to jedno z najbardziej różnorodnych miejsc nurkowych, jakie można znaleźć na całym świecie.
Veril de Playa Chica to najlepsze miejsce nurkowe na wyspie Lanzarote. Naprzeciw południowej miejscowości turystycznej Puerto del Carmen znajduje się rozległy, piaszczysty szelf opadający łagodnie do głębokości 15 metrów, gdzie kończy się gwałtownym, sięgającym 40 metrów głębokości załomem z półkami, grotami i niewielkimi jamami. Płetwonurkowie mają zarówno wygodny dostęp pieszo do tego wybrzeża o krystalicznych, zazwyczaj spokojnych wodach, jak i wybór spomiędzy różnych szlaków podwodnych w zależności od grupy, doświadczenia i przewidzianej na dany dzień trasy nurkowej.
Początkujący nurkowie mają do dyspozycji piaszczysty szelf oraz górną część załomu, miejsce idealne do uprawiania snorkelingu lub „chrzest” nurkowy. Doświadczeni nurkowie mogą zwiedzić spoczywający na głębokości 30 metrów niewielki wrak, dom słynnego granika pokaźnych rozmiarów, zwanego Mero Félix. Schodząc kolejne 15 metrów w towarzystwie skupisk prażm i luszczowatych, docieramy do groty Las Gambas zamieszkałej przez skupiska krewetek z gatunku Parapandalus narval.
Telamón” to jeden z niewielu na wpół zatopionych wraków na Wyspach Kanaryjskich. Ten 136-metrowy statek, ochrzczony pierwotnie „Temple Hall”, zaczął nabierać wody i tonąć w porcie Los Mármoles (Arrecife na wyspie Lanzarote) w 1981 roku. Nie mogąc go uratować, odholowano go, aby utonął o kilkaset metrów od portu, gdzie rozłamał się na dwie części. Jedna z nich, 74-metrowa, wystaje nad powierzchnię wody, a druga, mniejsza, spoczywa na głębokości 18 metrów.
Z uwagi na położenie, większy fragment wraku jest idealny do uprawiania snorkelingu oraz stawiania pierwszych kroków w nurkowaniu na wrakach. To na nim ekipy ratunkowe wykonują ćwiczenia. Niecałe 100 metrów dalej na południe, na głębokości sięgającej 18 metrów spoczywa mniejszy fragment, mianowicie dziób wraku, gdzie znajdziemy więcej morskich form życia, wśród nich zakamuflowane ośmiornice, pasące się sparysomy kreteńskie, a na warcie: seriole. Doświadczonych płetwonurków i podwodnych fotografów ucieszą kontrasty załamującego się w pomieszczeniach wraku światła.
„Waikiki” to idealny kierunek dla tych, którzy pragną odkrywać groty i podziwiać koralowce w rejonie Puerto del Carmen, na południowym wschodzie wyspy Lanzarote. Jest to miejsce nurkowe, którego podwodny krajobraz łączy atrakcyjność piaszczystego dna i położonych na niewielkiej głębokości, pełnych życia skał z prostopadłymi do linii brzegowej, skalistymi wałami. W załomie opadającym na głębokość od 25 do 35 metrów można odkryć groty zamieszkałe przez czarny koral, ściany koralowe i wielokolorowe gąbki.
Wypływając z Playa Grande i schodząc na głębokość sześciu metrów, natrafimy na złotą mieliznę dna ze skałami pełnymi morskich form życia, idealną do uprawiania snorkelingu i stawiania pierwszych kroków w nurkowaniu. Po zanurzeniu z łodzi następuje zejście wzdłuż dwóch dużych wałów sięgających samej krawędzi załomu. W najdłuższym z nich, tym najbardziej wysuniętym na wschód, znajduje się grota z dużą kolonią pomarańczowego koralu. Ci, którzy zechcą zejść na głębokość 35 metrów, będą mogli odkrywać pionowy krajobraz zakamarków i grot załomu.
Miłośnicy wraków przeżyją w tym miejscu nurkowym niezapomniane doświadczenie, gdyż za jednym zanurzeniem można tu zwiedzić pozostałości aż sześciu statków. Dostęp do punktu zanurzenia o średnim poziomie trudności, usytuowanego w pobliżu molo Puerto del Carmen na wschodzie wyspy Lanzarote uzyskuje się z łodzi. Górna część pierwszego z wraków znajduje się na głębokości 12 metrów, podczas gdy najgłębiej położony z nich, zachowujący całą śrubę, spoczywa na głębokości około 40 metrów pod powierzchnią morza.
Zanurzenie do wraków Puerto del Carmen rozpoczyna się zazwyczaj od położonych najgłębiej, a kończy na tym najpłytszym, zachowanym w dobrym stanie, z którego w dniach o najlepszej widoczności rozpościera się widok na pozostałe wraki. Niezwykły, podwodny krajobraz gości apogony, anioły morskie i orleniowate, a w pobliskich grotach również gąbki i ukwiały.
Kolejnym miejscem nurkowym na wyspie jest Playa Blanca. Charakterystyczne są tu klify i delikatne wzniesienia sąsiadujące ze złotymi piaskami plaż. Jak na całej wyspie, panują tu bardzo wysokie temperatury, a słońce świeci przez większość dni w roku. Piękna miejscowość i świetna baza wypadowa na całą wyspę. Najbardziej znane miejsca nurkowe w tym rejonie to Papagayo, Las Coloradas, El Emisario, Playa Flamingo i oczywiście podwodne muzeum Museo Atlantico.
NASZA PROPOZYCJA LANZAROTE REKREACYJNIE I TECHNICZNIE (SZCZEGÓŁY)